Aşık Veysel 1894 yılında Sivas'ta doğmuş ülkemizin kök değerlerinden olan ünlü bir ozanımızdır.
Bugün hala türküleri dillerde dolaşan ve her an anılması gereken değerli bir insandı.
Çocuklarımıza ve hatta onların çocuklarına kadar uzanacak olan hayat türküsü Sivas'ta başlar.
Ailesi çiftçilikle uğraşmakta olan gönül insanı Veysel iki kız kardeşini çiçek hastalığından kaybetmiştir.
O zamanların fakirliğinde çok zorluklar ve acılar içinde büyümüş olan Veysel yedi yaşındayken kız kardeşleriyle aynı hastalığa yakalanmış ve iki gözümü kaybetmişti.
Ardından şu sözleri söyledi:
« Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dikmişti. Onu giyerek beni çok seven Muhsine kadına göstermeğe gitmiştim. Beni sevdi. O gün çamurlu bir gündü, eve dönerken ayağım kayarak düştüm. Bir daha kalkamadım. Çiçeğe .yakalanmıştım... Çiçek zorlu geldi. Sol gözüme çiçek beyi çıktı. Sağ gözüme de, solun zorundan olacak, perde indi. O gün bugündür dünya başıma zindan. »
Benim Sadık Yarim Kara Topraktır Dedi:
|
Güzel Yüreğinden Hasretle Öpüyoruz...
0 yorum:
Yorum Gönder